Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ του Καραβανιού Αγώνα & Αλληλεγγύης



Το ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ & ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στέκεται στο πλευρό όλων των μαχόμενων τμημάτων της εργατικής τάξης κι ολόκληρης της κοινωνίας που δεν άφησε ούτε στιγμή, κανένα πεδίο αγώνα, εργατικού ή κοινωνικού, μικρού ή μεγάλου, στα πέτρινα μνημονιακά χρόνια, στα χρόνια της λιτότητας, της ανεργίας, της κοινωνικής καταστροφής, τα χρόνια της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που έσπειρε εκατομμύρια άνεργους και φτωχούς κι αμέτρητα θύματα στα πεδία των μαχών και στο μεγάλο νεκροταφείο της Μεσογείου. 

Πριν τρεις μήνες, στις αρχές Απρίλη, διαδηλώσαμε από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Αθήνα με κεντρικό αίτημα «Οι εργατικές και κοινωνικές μας ανάγκες είναι αδιαπραγμάτευτες». Έτσι, σπάσαμε την αρχική πολιτική αμηχανία και την κινηματική αναμονή, τις αέναες διαπραγματεύσεις που αναπαράγουν τα αδιέξοδα της κρίσης, την ηττοπάθεια και την παραίτηση που προκαλεί σε μεγάλο βαθμό η μαζική ανεργία και η κοινωνική καταστροφή, και αποφασίσαμε να εντείνουμε τους υπάρχοντες αλλά και τους νέους ακηδεμόνευτους αγώνες και να ενωθούμε διαφορετικοί κλάδοι και ειδικότητες εργαζομένων, από κοινού από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οργανώνοντας τον αγώνα μας από τα κάτω, στη βάση του εργατικού/κοινωνικού κινήματος, χωρίς αναθέσεις κι εντολές, προωθώντας την ενότητα των εργατικών αγώνων, τον εργατικό έλεγχο, την αυτοδιαχείριση και την αυτοδιεύθυνση αυτού καθαυτού του αγώνα. Έξω από και ενάντια σε κάθε μορφής συνδικαλιστική γραφειοκρατία, προτάσσουμε τους αγώνες που βρίσκονται στα χέρια των ίδιων των ανθρώπων που πλήττονται, χωρίς ανάθεση και διαμεσολάβηση, με αποφασιστικότητα, για να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο και να ανοίξουμε νέους δρόμους χειραφέτησης, με αίτημα πάλης «τα εργοστάσια στους εργάτες, η παραγωγή στους παραγωγούς και όλες οι κοινωνικές διαδικασίες στα χέρια των από τα κάτω».

Τις πραγματικές κόκκινες γραμμές τις χαράσσουν οι αγώνες μας, η αγωνιζόμενη και καταπιεσμένη τάξη.

Ενώνουμε τη φωνή μας και τη δράση μας με όλους τους καταπιεσμένους:  

·         Τους εργάτες της DITA στην Τούζλα της Βοσνίας που μετά από μια μαζική εξέγερση και πολύχρονο αγώνα ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, τις απολύσεις και τα λουκέτα, κατάφεραν το εργοστάσιό τους να επαναλειτουργήσει. Χαιρετίζουμε τα ταξικά μας αδέλφια καλώντας σε έναν αγώνα ταξικό, διεθνή, πέρα από κράτη και σύνορα, ιδιαίτερα στη βαλκανική μας περιοχή που θρήνησε θύματα σε αλλεπάλληλους πολέμους για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών και των αντικρουόμενων εθνικών αρχουσών τάξεων.

·         Τους εργάτες της ΒΙΟΜΕ που παρά τις συνεχείς πιέσεις της εργοδοσίας να ανακτήσει το εργοστάσιο και να το κάνει παλιοσίδερα, συνεχίζουν να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα προτάσσοντας την αυτοδιαχείριση, απαιτώντας να περάσουν τα εργοστάσια κι όλη η παραγωγική διαδικασία στα χέρια των εργατών, ανοίγοντας τις πύλες του εργοστασίου στα μαχόμενα τμήματα της κοινωνίας για να κλείσουν οριστικά οι πύλες στα αρπακτικά του κεφαλαίου. Στεκόμαστε στο πλευρό τους σα μια γροθιά.

·           Χαιρετίζουμε την κατ' αρχή νίκη των αγωνιζόμενων εργαζομένων στην ΕΡΤ που ο ανυποχώρητος δίχρονος αγώνας τους μαζί με χιλιάδες αλληλέγγυους σε όλη τη χώρα, οδήγησε στην επαναλειτουργία της ΕΡΤ ακυρώνοντας στην πράξη την απόπειρα επιβολής «τετελεσμένων» με τις «μαύρες» μνημονιακές πολιτικές. Στηρίζουμε ανεπιφύλακτα τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους στην ΕΡΤ3, ΕΡΤOPEN, την ΕΡΑ Βόλου, τις ΕΡΑ πανελλαδικά και όσους επιμένουν να υποστηρίζουν το πραγματικό άνοιγμα της ΕΡΤ στην κοινωνία και τα κοινωνικά κινήματα, δίνοντας φωνή σε όσους δεν έχουν φωνή. Οι λειτουργικοί αλληλέγγυοι, πέρα κι έξω από την όποια «ανταλλαγματική» λογική, συνέβαλλαν αποφασιστικά με την πολύτιμη ανιδιοτελή, αγωνιστική τους συμπόρευση στη δίχρονη λειτουργία της Ελεύθερης Αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ, στην τελική δικαίωση του αγώνα των εργαζομένων. Θεωρούμε τους λειτουργικούς αλληλέγγυους που στήριξαν το πρόγραμμα στη βάση του κειμένου «Ποια ΕΡΤ θέλουμε», ως μέλη της οικογένειας της ΕΡΤ και υποστηρίζουμε την ενσωμάτωσή τους στην «επόμενη ημέρα» χωρίς καμία παύση-ακύρωση των εκπομπών και της λειτουργικής τους προσφοράς, μπροστά και πίσω από τις κάμερες. Ο αγώνας, έτσι κι αλλιώς, συνεχίζεται μέσα κι έξω από την ΕΡΤ, προκειμένου η προσπάθεια επιβολής μιας συστημικής «κανονικότητας» στο όνομα του. «πλουραλισμού» και κάθε απόπειρα καταστρατήγησης των στοιχειωδέστερων εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, να ακυρωθούν στην πράξη.
(Είναι ενδεικτικό ότι τα τελευταία εικοσιτετράωρα, έπειτα από έντονες αντιδράσεις αγωνιζόμενων εργαζομένων της ΕΡΤ, ανακλήθηκε η απόπειρα επαναφοράς του. «οκταώρου» στο καθεστώς εργασίας!).

·         Τους εργάτες της COCA-COLA στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης που διεξάγουν ανυποχώρητο αγώνα για το δικαίωμα στη δουλειά ενάντια σε μια πολυεθνική που έκλεισε έξι εργοστάσια στη χώρα, άφησε χιλιάδες άνεργους και με δικαστικές ενέργειες προσπαθεί να εξοντώσει το δίκαιο αγώνα τους. Το σχέδιο της Θεσσαλονίκης αφήνει να επικρέμεται μια ορατή απειλή και για τις υπόλοιπες εργοστασιακές μονάδες ώστε από κάθε γουλιά η πολυεθνική να γεμίζει χρυσάφι. Να μην περάσουν τα σχέδιά τους.

·         Τους εργάτες των Τσιμέντων Χαλκίδας, που λίγες μέρες πριν από την πρώτη μας καμπάνια είχαν λάβει τις τελευταίες απολύσεις αλλά οι ίδιοι εμμένουν στη μάχη να ανοίξει το εργοστάσιο σε ένα νομό που η ανεργία τον έχει μετατρέψει σε κρανίου τόπο. Απαιτείται ένα νέο σχέδιο δράσης κατόπιν διεξοδικής συζήτησης που να ξεπερνά ό,τι έχουμε κάνει μέχρι σήμερα για να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με τους τσιμεντάδες για να μπει στην πρώτη γραμμή της μάχης η επαναλειτουργία του εργοστασίου από τους ίδιους τους εργάτες.

·         Τους εργαζόμενους στη VODAFONΕ και στη WIND που αγωνίζονται να τελειώσει τώρα ο φαύλος κύκλος των απολύσεων, των φτηνών επενοικιαζόμενων εργαζομένων μέσω «δουλεμπορικών» εταιρειών και να υπογραφούν αξιοπρεπείς συμβάσεις εργασίας. Απαιτούμε την άμεση επαναπρόσληψη από τη VODAFONΕ των απολυμένων εργαζόμενων Β. Κωστοπούλου και Χ. Σιδέρη, την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων ως ελάχιστη κατοχύρωση των μισθών τους, και στεκόμαστε στο πλευρό των σωματείων στις απεργίες και τις δράσεις που οργανώνουν ως προϋπόθεση η νίκη τους να είναι νίκη όλων μας.

·         Ενώνουμε την οργή και τον θρήνο μας για τα τέσσερα χαμένα ταξικά μας αδέρφια στα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) που ο χαμός τους υπενθυμίζει ότι μπροστά στα κέρδη του το κεφάλαιο αντιμετωπίζει τους εργάτες ως αναλώσιμο καύσιμο, χωρίς να λογαριάζει νόμους, περιφρονώντας την ανθρώπινη ζωή. Ενώνουμε την οργή μας με όσους αγωνίζονται για να καταδικαστούν οι ένοχοι του εγκλήματος και καλούμε όλα τα σωματεία και τους εργαζόμενους να επανεξετάσουμε τις τους όρους «υγιεινής και ασφάλειας» μέσω των δικών μας επιτροπών ελέγχου και να δράσουμε άμεσα για να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα αφήνοντας πίσω χήρες και ορφανά.

·     Τους εργάτες της ΕΛΒΟ που παρά τις υποσχέσεις για τη διατήρηση της παραγωγικής μονάδας στα χέρια του δημοσίου, η εκκαθάριση της επιχείρησης συνεχίζεται σε μια από τις μεγαλύτερες παραγωγικές μονάδες που άλλαζε συνεχώς χέρια για να κερδίζει το ιδιωτικό κεφάλαιο. Οι εργάτες πρέπει να ξαναμπούν δραστήρια στον αγώνα ενώνοντας τη φωνή τους με όλα τα εργοστάσια, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, για να περάσουν στα χέρια των εργαζομένων στη βάση των κοινωνικών αναγκών και όχι του κέρδους, της μίζας και της διαφθοράς. Καλούμε επίσης να πάψει κάθε δίωξη των εκλεγμένων συνδικαλιστών Κ. Σιτέλα και Σ. Ναθαναήλ του σχήματος Πρωτοβουλία για την Ενότητα Εργαζομένων ΕΛ.Β.Ο., οι οποίοι μηνύθηκαν από τους εργατοπατέρες του σωματείου και του ΕΚΘ (με προεξάρχοντα τον πρόεδρο του ΕΚΘ Τσαραμπουλίδη) για προκήρυξή τους στην οποία κατήγγειλαν τον ρόλο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας ενάντια στην ανάπτυξη των εργατικών αγώνων.

·         Καλούμε όλους τους εργαζόμενους και άνεργους στα ΜΜΕ να στηρίξουν άμεσα τους συναδέλφους τους στηνΕφημερίδα Μακεδονία που απολύθηκαν ή απειλούνται με απόλυση εξαιτίας της ανυποχώρητης στάσης τους να μην υπογράψουν ατομικές συμβάσεις πείνας κι εξαθλίωσης. Οι βαρόνοι των ΜΜΕ με την απειλή της απόλυσης εκβιάζουν ανελέητα και με τον ίδιο τρόπο επιβάλλουν τη γραμμή του μονόδρομου των επιλογών του κεφαλαίου. Απαιτείται άμεση δράση για τη στήριξη των εργαζόμενων που αντιστέκονται με βαρύ τίμημα, την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, τη κατάργηση της εργασιακής αθλιότητας στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, την αποτροπή της λεηλασίας του αυτοδιαχειριζόμενου ταμείου τους που με διοικητικά πραξικοπήματα επιχειρείται η άλωση παροχών και συντάξεων.

·        Στεκόμαστε στο πλευρό των εργαζομένων του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ) για τη κατάργηση της εργασίας με μπλοκάκια που εξαιτίας της μείωσης των αμοιβών και της ανεργίας έχουν οδηγήσει τους εργαζόμενους σε δυσθεώρητες οφειλές στα ασφαλιστικά τους ταμεία, χωρίς περίθαλψη και αξιοπρέπεια. Τα αιτήματα που έχει προβάλλει το σωματείο για μια άμεση ρύθμιση για τους εργαζόμενους πρέπει να εφαρμοστεί αμέσως και πλήρως. Χαιρετίζουμε επίσης την ευαισθησία του σωματείου και τη πάλη του ενάντια στους εκβιασμούς, τις απειλές και τις απολύσεις των εγκύων εργαζομένων που πρώτες πληρώνουν τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και πολλές φορές εξαναγκάζονται σε παραιτήσεις για να σώσουν τη ζωή του παιδιού τους.

·      Οι αγωνιζόμενοι Σχολικοί Φύλακες, παρά τη δικαίωση του αγώνα και την επαναπρόσληψή τους, συνεχίζουν να δίνουν το παρόν για να δικαιωθούμε όλοι. Δεν επιτρέπεται, κανένας εφησυχασμός αλλά αντίθετα να διαδώσουμε τα μαθήματα του αγώνα και πρώτα απ΄ όλα, τώρα που βρίσκονται ξανά μέσα στα σχολεία, στα παιδιά μας.

·       Στεκόμαστε στο πλευρό των εργαζομένων του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης και του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αθηνών (Δαφνί) που έχουν οδηγηθεί στην αποψίλωση προσωπικού, στέρηση επαρκούς χρηματοδότησης (όπως όλη η υγεία) και οδηγούνται σε ένα βίαιο κλείσιμο για μια δήθεν ψυχιατρική μεταρρύθμιση, χωρίς δομές και κανένα σχέδιο για την επόμενη μέρα. Το πάγιο αίτημα της αποασυλοποίησης μπήκε στην κλίνη του Προκρούστη των μνημονίων για να στείλει τους ψυχικά πάσχοντες στο άγνωστο. Η ψυχική υγεία πρέπει να τεθεί ως ένα ζήτημα (εξίσου με άλλα) άμεσης προτεραιότητας  παντού,  για μια διαδικασία που θα ενώσει σε κοινό αγώνα στους δρόμους όλο το εργατικό κίνημα με χρήστες των υπηρεσιών, οικογένειες, λειτουργούς ψυχικής υγείας στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, φοιτητές, κοινωνικές συλλογικότητες που μάχονται για την κοινωνική χειραφέτηση. Για να δημιουργήσουμε τους κοινωνικούς και κινηματικούς όρους (αλλά και της εναλλακτικής κουλτούρας), που θα επιτρέψουν να ακουστεί η κραυγή της ψυχικής οδύνης, η διαφορετική εμπειρία, αλήθειες και λογικές καταπιεσμένες και ακυρωμένες από την προωθούμενη παρωχημένη «επιστημονική» προσέγγιση που παραμένει εξάλλου, δέσμια στη μέγγενη του κέρδους των μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών. Για να μπει φρένο στις πολιτικές του κοινωνικού Καιάδα και της εξόντωσης των πιο ευάλωτων και αποκλεισμένων στρωμάτων αυτής της κοινωνίας.

·          Να μην κλείσουν τα Σχολεία Ειδικής Αγωγής, να συνεχιστεί και να αυξηθεί η δημόσια χρηματοδότησή τους για να μην βρεθούν πάνω από 70.000 παιδιά στα νύχια των αρπακτικών του κεφαλαίου που εποφθαλμιά έναν προνομιούχο χώρο επέκτασης των δραστηριοτήτων του, σήμερα με πολιορκητικό κριό τη. «φιλανθρωπία» κι αύριο  τα ιδιωτικά ειδικά σχολεία για όποιον αντέχει. Η εκκαθάριση των «ειδικών» πληθυσμιακών ομάδων γίνεται στη βάση της «λογικής» της οικονομίας του συστήματος. Απαιτούμε ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα παροχής ειδικής αγωγής, χωρίς προϋποθέσεις, με κατάργηση κάθε παράλληλης χρηματοδότησης (εισφορές γονέων, αγοραίες δραστηριότητες κ.τ.λ.), με εργατικό/κοινωνικό έλεγχο. Στηρίζουμε τους εργαζόμενους για τη διαμόρφωση νέας σύμβασης εργασίας στην οποία να διατυπώνεται η κατάργηση όλου του νομοθετικού μνημονιακού πλαισίου.

·         Χαιρετίζουμε το Κοινωνικό Ιατρείο Θεσσαλονίκης, το Κίνημα Πρωτοβουλίας Θερμαϊκού, τη Λαϊκή Συνέλευση γειτονιάς Αγ. Νεκταρίου Βόλου με το Ιατρείο Αλληλεγγύης του αλλά και όλα τα αυτό-οργανωμένα Κοινωνικά Ιατρεία και Φαρμακεία (ΚΙΦΑ) πανελλαδικά που δημιουργήθηκαν τα χρόνια της κρίσης για να στηρίξουν, έξω από φιλανθρωπικές λογικές που καταρρακώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, έναν πληθυσμό σε ανέχεια και κρίση. Ενώνουμε κι εμείς τη φωνή μαζί τους ώστε να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους που είναι αιτήματα όλων μας για Δημόσια Δωρεάν Υγεία για όλους, χωρίς όρους, προϋποθέσεις, ασφαλιστικούς περιορισμούς κι εξαιρέσεις.  Για όποιον είναι εδώ, όπως κι αν βρέθηκε εδώ, απαιτούμε πλήρη πρόσβαση στις παροχές υγείας χωρίς καμιά εξαίρεση εθνικότητας, φυλής, θρησκείας ή ταυτότητας φύλου. Τα κοινωνικά αγαθά μπήκαν στη λαιμητόμο των μνημονίων και όλα τα ζητήματα της ζωής μετατράπηκαν σε ζητήματα επιβίωσης. Η Υγεία είναι στενά συνδεδεμένη με το ζήτημα της εργασίας και απαιτείται ένας κοινός αγώνας ώστε όλα τα κοινωνικά αγαθά να είναι δωρεάν (υγεία, παιδεία, ρεύμα, νερό μεταφορές στέγη και τροφή). Καλούμε τα αγωνιζόμενα ΚΙΦΑ και τις μαχόμενες λαϊκές συνελεύσεις να δώσουν δυναμικά το παρόν στην επόμενη Πανελλαδική μας Συνέλευση ενώνοντας όλα τα εργατικά και κοινωνικά ρυάκια σε ένα μεγάλο ποτάμι για να μπει τέλος στη βαρβαρότητα.

·        Συμπαραστεκόμαστε σε όλους τους εργαζόμενους της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας υγείας, τους εργαζόμενους στο ΙΚΑ και σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία για την άμεση χρηματοδότηση ενός δημόσιου συστήματος υγείας χωρίς κανέναν αποκλεισμό στη πρόσβαση, παροχές υγείας που να ικανοποιούν τις ανάγκες του εργαζόμενου και άνεργου πληθυσμού και ένα κοινωνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που να διασφαλίζει τους απόμαχους της εργασίας με αξιοπρεπείς συντάξεις ενάντια στη διαρκή λεηλασία των αποθεματικών, το μόχθο του λαού για να διασώσουν το τραπεζικό κεφάλαιο και τη λεία των διεθνών αρπακτικών.

Ευχαριστούμε για το χαιρετισμό που μας έστειλαν οι εργαζόμενοι στις μεταφορές από το σωματείο ΣΕΛΜΑ και το συνδικαλιστικό σχήμα ΕΑΣ στην ΕΘΕΛ που έχουν δεχτεί την καταστολή και βιαιότητα του κράτους με τις επιστρατεύσεις και τις διαρκείς αναδιαρθρώσεις των συγκοινωνιών που υποβαθμίζουν το επίπεδο του εκτελούμενου έργου, βάζουν σε διαρκή κίνδυνο την απασχόληση και μετακυλούν το κόστος των μνημονιακών πολιτικών στον εργαζόμενο και άνεργο πληθυσμό. 

Το ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ & ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ χαιρετίζει τη συμμετοχή και συνεισφορά στον αγώνα που διεξάγουμε, όλων των πολιτικών/κοινωνικών/κινηματικών συλλογικοτήτων και των μεμονωμένων αγωνιστών που συμφωνούν ότι η κοινωνική χειραφέτηση είναι έργο των ίδιων των εργαζομένων, της ίδιας της εργατικής τάξης που επιλέγει δημοκρατικά μέσα στους αγώνες, τα όπλα, τις μορφές οργάνωσης και το δρόμο για την κοινωνική της απελευθέρωση από όλα τα δεσμά καταπίεσης και εκμετάλλευσης.

Θεσσαλονίκη, 21 Ιούνη 2015
Πανελλαδική συνέλευση στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ

ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ & ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ